هنگامی که دمای عضله از دمای مرکزی بدن کمتر شود،انرژی بسیار کمی لازم است تا پارگی عضلات ایجاد شود،.
هنگامی که دمای عضله از دمای مرکزی بدن کمتر شود، انرژی بسیار کمی لازم است تا پارگی عضلات ایجاد شود.
در واقع بین دمای ۱۷ و ۳۲ درجه در احتمال پارگی تفاوتی نیست، نکته قابل توجه این است که دمای مرکزی بدن ۳۷ سانتیگراد است.
دمای عضلانی ۳۲ درجه به عنوان عضله سرد تعریف شده است.
در مطالعه ای که ۱۴۲ پرورش اندام کار شرکت داشتند ۲۲ درصد مصرف کنندگان استروئید ها دچار پارگی عضلانی شده بودند. در حالیکه این آمار در غیراستروئیدی ها ۳ درصد بود.
۹۵ درصد پارگی ها در دامنه سنی ۳۵ تا ۵۴سال می باشد.
در مجموع از عوامل درونی پارگی عضلات و تاندون سن، جنسیت، آناتومی بافت، عوامل وراثتی، تغییرات بافت به دلیل آسیب ها در دوران کودکی و بزرگسالی، پاسخ فیزیولوژیکی به تمرین مداوم، و از عوامل بیرونی شدت تمرین، جهت تولید نیرو، مدت زمان تنش عضلانی، چرخه های تمرینی و مدت زمان استراحت را می توان نام برد.
برنامه تمرینی نقش چشمگیری در پیشگیری پارگی عضلانی دارد. هر چه با توجه به شرایط جسمانی ورزشکار برنامه دقیق تر طراحی بشود احتمال پارگی و آسیب به صفر نزدیک تر می شود.