به مرحله ناتوانی رساندن عضله،باعث تاخیر در ریکاوری می‌شود!
محققین اسپانیایی اظهار داشتند تمرین با شدت زیاد که به ناتوانی عضله هدف منجر می شود، تا حد قابل توجه ای زمان ریکاوری را کاهش داده، عملکرد بدنی را مختل کرده و مواد شیمیایی موجود در خون را تغییر خواهد داد این موضوع در حالی است که تمامی موارد اشاره شده برای افرادی که تمریناتشان را با شدت متوسط انجام می دهند زیاد به چشم نیامد.
این محققین گروهی از افراد را موظف کردند که ۶ ست ۱۲ تکراری با حداکثر ۱ تکرار بیشینه (RM1 ناتوانی) و یا ۳ ست ۶ تکراری با ۷۰ درصد یک تکرار بیشینه حرکاتی نظیر «پرس سینه و اسکوات» را اجرا کنند.
در پایان این آزمایش مشخص شد گروهی که تمرینات را تا ناتوانی عضله پیش بردند عملکرد بدنی شان در پرش عمودی و سرعت اجرای تکرارها در ۴۸ ساعت پس از تمرین افت کرد و همچنین افزایش سطح کورتیزول، پرولاکتین، کراتین کیناس و تغییر در ضربان قلب – که باعث اختلال در فرآیند ریکاوری می شوند اتفاق افتاد.
نتایج به دست آمده از این بررسی جالب بود اما به ما اطلاعات اندکی داد مبنی بر این که به مرحله ناتوانی رساندن عضله هدف، نکات مثبتی هم در پی دارد که به آن پرداخته نشد.
