استرس متابولیک
وقتی تمرین بدنسازی انجام می‌دهید، متابولیت‌ها در بافت عضله تجمع می‌کنند. این متابولیت‌ها توسط مسیرهای متابولیک تولید می‌شوند که عضله از آنها برای تولید آدنوزین تری فسفات استفاده می‌کند.
یکی از این متابولیت‌ها که احتمالا با آن آشنا هستید، لاکتات است، اما با انقباضات مکرر عضله، فسفات و یون‌های هیدروژن نیز تجمع یافته و PH را پایین می‌آورند. متابولیت‌هایی مانند این اساسا زمانی تجمع می‌یابند که بدن شما از ابزارهای بی هوازی تولید انرژی استفاده می‌کند. این متابولیت‌ها حاصل مسیرهای بی هوازی انرژی می‌باشند.
وقتی شما با شدت متوسط وزنه می‌زنید و تعداد تکرارهای‌تان در حد متوسط است، عضلات شما بیشتر متابولیت‌هایی مانند لاکتات تولید می‌کنند. بنابراین وقتی با وزنه‌های سبُک‌تر و تکرارهای بیشتر تمرین می‌کنید یا وزنه های بسیار سنگین با تکرارهای کم می‌زنید، تجمع کمتری از لاکتات دارید. نقطه ایده آل برای تجمع متابولیت و استرس متابولیک، تکرار در طیف بین ۸ تا ۱۲ با خستگی کامل عضله در آخرین تکرار است.
